Przewlekłe niedokrwienie kończyn

Zdecydowanie najczęstszą (98%) przyczyną przewlekłego niedokrwienia kończyn jest miażdżyca. Dotyka ona wiele osób w wieku średnim; podczas gdy występuje u 27% czterdziestolatków, cierpi na nią już 47% pięćdziesięciolatków. Często towarzyszy jej choroba wieńcowa serca, zwiększone ryzyko zawału serca czy udaru mózgu. Miażdżyca jest chorobą wciąż mało poznaną, i mechanizmy jej rozwoju nie są do końca jasne. Uważa się, że jej rozwojowi sprzyjają:

  • nadciśnienie
  • palenie papierosów
  • cukrzyca
  • otyłość
  • siedzący tryb życia
  • stres
  • hiperlipoproteinemia (nadmierny wzrost stężenia cholesterolu i trójglicerydów w osoczu krwi)

Postęp choroby

Fontaine wyróżnia następujące stania przewlekłego niedokrwienia kończyn:

  1. Bezobjawowe zwężenie lub niedrożność tętnic.
  2. Chromanie przestankowe:
    1. możliwość przejścia więcej niż 200m,
    2. możliwość przejścia mniej niż 200m.
  3. Ból nawet w czasie spoczynku.
  4. Owrzodzenie lub martwica.

Objawy

  • oziębienie skóry
  • drętwienie
  • zmiany troficzne skóry i paznokci
  • woskowo blada skóra z zasinieniem
  • obniżenie napięcia opuszek
  • chromanie przestankowe
  • ból spoczynkowy

Diagnostyka

W stwierdzeniu niedokrwienia kończyn mogą pomóc następujące badania:

  • obrazowanie i pomiar przepływu krwi na aparacie USG,
  • EKG spoczynkowe i wysiłkowe,
  • RTG klatki piersiowej,
  • pomiar ciśnienia krwi na kończynach na kilku odcinkach,
  • angiografia,
  • badania krwi (m.in. morfologia, cukier wraz z krzywą, BUN — azot mocznika, enzymy wątroby czy fibrynogen),
  • u chorych z cukrzycą — ciśnienie na paluchu i RTG stopy.

W diagnostyce miażdżycy natomiast:

  • arteriografia dotętnicza i dożylna,
  • angioskopia,
  • obrazowanie i pomiar przepływu krwi na aparacie USG,
  • badanie pletyzmograficzne,
  • rezonans magnetyczny,
  • tomografia komputerowa,
  • testy dynamiczne (np. na ruchomej bieżni).

Leczenie

Dostępnych jest wachlarz terapii działających tak przyczynowo (walczących z przyczynami powstania i postępu przewlekłego niedokrwienia kończyn), jak i jedynie objawowo.

…farmakologiczne

  • Leki naczynioaktywne, takie jak Sadamina, Trental, Halidor.
  • Leki zmniejszające czynność krwinek płytkowych, obniżające aktywność procesów osoczowego krzepnięcia oraz aktywujące proces fibrynolizy: prostaglandyny E1, salicylany, niesterydowe leki przeciwzapalne, heparyna, pochodne dicumarolu.
  • Leki przeciwbólowe.

…miejscowe następstw choroby

Polega ono na:

  1. Profilaktyce w powstawaniu owrzodzeń niedokrwiennych i zgorzeli przez odpowiednie pielęgnowanie skóry kończyn niedokrwionych, ochronę przed urazami mechanicznymi, termicznymi i chemicznymi
  2. Leczeniu grzybicy dotykającej 80 — 90% chorych poprzez kąpiele w roztworze nadmagnianu potasu, nystatyny, neomycyny.
  3. Zwalczaniu zakażenia u chorych z powstałymi już owrzodzeniami niedokrwiennymi i zgorzelą przez miejscowe stosowanie antybiotyków.
  4. Przeprowadzenie martwicy wilgotnej w suchą i jej ograniczenie oraz osiągnięcie samoistnego oddzielenia się nekrotycznych tkanek — przy istniejącej zgorzeli.

…operacyjne

  • Przeszczepy omijające niedrożne naczynia.
  • Endarterektomia — udrożnienie tętnic poprzez usunięcie blaszek miażdżycowych.
  • Sympatektomia — miejscowe zniszczenie nerwów by zwiększyć przepływ krwi oraz zmniejszyć ból powodowany przez zwężone naczynia.
  • Amputacje, czasem konieczne ze względu na martwicę tkanek.

Rokowania

Przewlekłe krytyczne niedokrwienie kończyn to bardzo poważny stan chorobowy, o czym świadczą poniższe statystyki.

Sposób leczenia

  • 60% chorych poddawanych jest zabiegom rekonstrukcyjnym
  • 20% chorych poddawanych jest amputacji
  • 20% chorych jest leczonych w inny sposób (np. farmakologicznie)

Skutki leczenia po roku

  • 55% chorych nie wymaga rozległej amputacji
  • 25% chorych wymaga rozległej amputacji
  • 20% zgon

U chorych nie kwalifikujących się do leczenia (na przykład ze względu na wysokie ryzyko operacji czy powagę schorzeń współistniejących), 20 — 40% umiera w ciągu jednego roku.